Wiosną 2020 wybuchła pandemia wielu z nas pogrążyło się w szoku i strachu – nasze życie legło w gruzach, nasze rutyny oderwane. Wielka niepewność na początku przerodziła się w nadzieję, że rok później może powrócić pozór normalności. Jednak nie tylko ludzie nadal borykają się z niepewnością, ale wielu z nas osiągnęło również szczyt zmęczenia, rezygnacji i żalu.

Żyjemy w czasach powszechnych chorób, społecznych i niepokoje polityczne, załamania gospodarcze i zerwane siatki bezpieczeństwa. Niezależnie od tego, czy każdy z nas przeżywa zniszczenia tego czasu blisko domu, czy jako część większego kręgu, objawy zbiorowej traumy są powszechne. Wiele z tych objawów – uczucie przytłoczenia, niepokoju, zmęczenia – może być znanych. Na szczególną uwagę zasługuje: drętwienie. Jako psychiatra z dużym doświadczeniem w leczeniu traumatycznych uchodźców oraz autorka i nauczycielka pracująca nad traumą zbiorową, wiele się nauczyliśmy o tym, jak odrętwienie wpływa na nas wszystkich.

Kanały informacyjne: Przyjaciel czy wróg?

Naszymi wyzwaniami są nasze nawyki związane z przeglądaniem wiadomości. W czasach niepewności każdy z nas na swój sposób doświadcza wrażliwości. Lęki, które pozostawały uśpione od lat, mogą zostać aktywowane, powodując niski poziom stresu lub pełny niepokój. Te obawy potęguje coś, co można by nazwać „historią toksycznej traumy” rozpowszechnianą przez główne kanały informacyjne.

Formuła jest prosta: brutalne fakty związane z dużymi emocjami przyciągają widzów. Jak mówi stare porzekadło: „Jeśli krwawi, prowadzi”. Negatywne wiadomości dotyczące reakcji na szczepienia lub niepokojów politycznych zapewniają widzom sensacyjną treść. Ale dla większości Amerykanów ten codzienny atak negatywności wywiera wpływ na umysł, ciało i emocje.

Odrętwienie jest jedną z możliwych odpowiedzi na traumę

Kiedy sytuacja jest przytłaczająca, twoje ciało chroni się, wchodząc w tryb „walcz, uciekaj lub zamrażaj”. Nasze reakcje na pandemię i ciągłą niepewność, napędzane przez przewijanie się i wiadomości, wahają się od hiperaktywacji (walka lub ucieczka) do odrętwienia (zamrożenie). Podczas gdy trzy F odnoszą się do reakcji organizmu na stres w danym momencie, reakcje te mogą trwać długo po ekspozycji na uraz.

Z medycznego punktu widzenia drętwienie występuje, gdy nerwy są uszkodzone, prowadząc do częściowego lub częściowego całkowita utrata czucia w ciele. Możemy również opisać drętwienie związane z naszym samopoczuciem psychicznym: brak entuzjazmu i zainteresowania życiem, poczucie apatii i obojętności. Spektrum waha się od łagodnej apatii, przez odłączenie, do ciężkiego, ciężkiego letargu, który często jest objawem ciężkiej depresji. „Zamrożenie” odnosi się do stanu sparaliżowanego lub zamrożonego związanego z zespołem stresu pourazowego (PTSD) i dużą depresją. Każdy z nas pracował z tysiącami ludzi – niektórzy uchodźcy, inni nie – którzy doświadczyli tego poziomu traumy.

Odrętwienie, którego wiele osób doświadcza i opisuje te dni niekoniecznie zaczyna się od pandemia, podobnie jak toksyczny strumień opowieści o traumie, nie jest jedynym źródłem, które ją karmi. Mogło istnieć przez wiele lat, ale zostało wywołane niedawnymi wyzwaniami osobistymi i społecznymi.

To odrętwienie nie jest tylko brakiem uczuć; jej objawy są różne. Możesz odczuwać niski poziom niepokoju działający w tle, podobnie jak system operacyjny cicho działający na naszych komputerach. W ciągu dnia możesz nie odczuwać żadnych emocji lub zamrożenia, a w nocy bezsenności lub koszmarów. Niektórzy ludzie, którzy są uchodźcami, nie mogą oglądać codziennych wiadomości, ponieważ jest to przerażający wyzwalacz, który zalewa ich wspomnieniami z ich przeszłych traum.

Jak odrętwienie wpływa na nas zbiorowo?

Miliony ludzi zwracają się do swoich telefonów i urządzeń, aby codziennie otrzymywać powiadomienia o traumatycznych wiadomościach. Te natychmiastowe alerty oferują niewiele miejsca na trawienie i refleksję. To szkodliwe połączenie szybkości i traumy może uderzyć w nasz układ nerwowy, przytłaczając nas, aż staniemy się zbyt odrętwiali, aby zrozumieć złożony zakres doświadczeń, które zalewają ostatnie dni, tygodnie i lata. Co dzieje się z nami jako kulturą borykającą się z tym skumulowanym zjawiskiem?

Tam, gdzie obecnie istnieje zbiorowa trauma, musimy szukać sposobów na ułatwienie dialogu i odbudowy. Odrętwienie po traumatyzacji zmniejsza naszą zdolność bycia świadkiem cierpienia. Tracimy zdolność refleksji do bycia samoświadomym, co zmniejsza empatię i współczucie. Obojętność i odłączenie mogą przyczynić się do dalszych okrucieństw, napędzając pętlę sprzężenia zwrotnego, która zwiększa prawdopodobieństwo wystąpienia nowych urazów.

Zbiorowe odrętwienie może objawiać się jako nadużywanie substancji epidemicznych; uzależnienie od jedzenia, seksu lub rozrywki; nadużywanie mediów; lub w inny sposób. Ujawnia się jako zbiorowe zamknięcie się na kryzys, który może zakłócić leczenie.

Jak możesz przeciwdziałać drętwieniu i uczuciu przytłoczenia?

Jako jednostki możemy poświęcić więcej czasu na praktykowanie samoopieki, jak przedstawiono w zestawie narzędzi Harvard Program in Refugee Trauma. Na przykład poświęć trochę czasu na zastanowienie się nad zasobami i źródłami wsparcia, które masz w swoim życiu. Spędzaj czas z rodziną i, jeśli to możliwe, na łonie natury. Wyznacz granice urządzeń informacyjnych, aby Twój system nerwowy mógł się zrelaksować. Wyłącz powiadomienia, zostaw telefon z dala od sypialni w nocy i rozważ okresowe posty w wiadomościach, aby w pełni naładować swój system.

Rozwijanie praktyki uważności może pomóc zmniejszyć stres, umożliwiając ludziom przetrawić i zintegrować ukryte emocje lub doświadczenia pogrzebane pod wpływem odrętwienia. Jedną z opcji jest praktyka zwana 3-synchronizacją: wyobraź sobie podróż polegającą na byciu świadkiem siebie, świadomym poruszaniu się, gdy najpierw zauważysz stan swojego ciała, potem umysłu, a na końcu swoich emocji. Podążanie za tym podczas medytacji może pomóc ci uświadomić sobie brak równowagi w tobie, a także obszary siły i witalności. Inną praktyką, globalnym świadkiem społecznym, jest świadomy proces bycia świadkiem wiadomości i trawienia ich w pełni obecnymi umysłami, ciałami i emocjami.

Pracując razem, aby być z tym, co jest obecne, uznając i odczuwając nasz dyskomfort, opór i bólu, możemy zbliżyć się do integracji i poczucia uzdrowienia w tym okresie przewrotu.

Śledź nas na Twitte r @ThomasHuebl i @hprtcambridge