Bon Iver tworzy tylko klasyki. Przez ponad dziesięć lat w centrum uwagi Justin Vernon był płodnym twórcą, nieustępliwym współpracownikiem i nieustraszonym odkrywcą. Tworzył muzykę pod wieloma postaciami, w różnych konfiguracjach, z różnorodnym przekrojem ludzi. Jego dyskografia jest szeroka i głęboka, a wiele z nich jest satysfakcjonujące. Ale generalnie zapisuje swoją najlepszą pracę dla Bon Iver, zespołu, który uczynił go legendą indie rocka.
Do tej pory Vernon wprowadził na świat trzy albumy Bon Iver, każdy genialny i wyjątkowy na swój sposób. Z 37 ‘sDla Emmy, na zawsze Temu, słynny sekwestrował w odległej kabinie Wisconsin na zimę, pisząc i nagrywając swoją romantyczną przerwę między polowaniami. Wepchnął głos do górnego rejestru, wbił się głęboko w złamane serce i wyszedł z uderzająco wyjątkową kolekcją pieśni ludowo-rockowych – upiornych, ale boleśnie ludzkich, szkieletowych, ale wspaniale ozdobnych. Album stał się sensacją pantoflową i pomógł zdefiniować drzewiastego brodatego indie-ludowego archetypu, który Vernon spędził resztę swojej kariery podważając.
W dniuBank krwitowarzysząca EP wydany niecały rok po tym, jak Jagjaguwar przyniósłdla Emmymasowej publiczności, już przerysował horyzonty Bon Ivera – najbardziej oczywiste, robiąc pełny Imogen Heap w Auto – Dostroił hymn a cappella „Woods”, piosenkę, która zainspirowała Kanye Westa do uczynienia z wielościeżkowego falsetu Vernona kluczowym elementem składowym jego własnej muzyki. Z 50Bon Iver, Bon Iver, eksplodował granice projektu, całkowicie wychodzące z intymnych granicFor Emmaw estetykę bardziej przypominającą wyjście na zewnątrz w zapierające dech w piersiach naturalne piękno. To był folk-rock; to był indie-rock; było postrockowe; to był miękki kamień. Słuchanie oznaczało mile, mile, mile.
JeśliDla EmmyVernon stał się sławny,Bon Iver, Bon Iveruczynił go sławnym Grammy, wystarczająco sławnym, by zostać sparaliżowanym przez Justina Timberlake’a naSNL. Postawił zespół na dłuższą przerwę, aby skoncentrować się na innych przedsięwzięciach – pobocznych projektach, festiwalach muzycznych, gościnnych gościnach, wyjazdach za granicę – pozostawiając wątpliwości, czy kiedykolwiek będzie kolejny album Bon Iver. A potem w 2016 było i dzięki Bogu. Z22, Milionem, Vernon ponownie na nowo zdefiniował zespół, dekonstruując imponujący wzrost z poprzedniego albumu i przebudowując go jako szybkie ballady o mocy cyborga w dążeniu do duchowego oświecenia. Była to kolejna oszałamiająca kolekcja, która wykroczyła poza granice muzyki elektronicznej. Nawet jeśli śmiałeś się z numerologii, funkowej nomenklatury, często nieprzeniknionych tekstów – i och,śmiałem się– przeważnie tylko dyszałeś na piękno. Krytyk Jeremy Larsonopisał to najlepiej: „Wyobraź sobie film, który zaczyna się od napisów końcowych i po prostu magicznie trwa w ciągłym stanie finał – poza filmem, poza rolką i poza siatką. ”
Bon Iver był jednak bardzo aktywny od lat22, Milion. Ciągle podróżują po świecie w napadach i początkach, cały czas pracując nad nową muzyką. A teraz, niecałe trzy lata później, wrócili z czwartym albumemi, i. Być może nieprzypadkowo najkrótszy okres przejściowy między albumami Bon Iver przyniósł najmniej radykalne odejście w historii zespołu. Zamiast odkrywać na nowo swoje brzmienie, podwoili swoją dyskografię, zbierając fragmenty po drodze. W rezultacie powstał pierwszy album Bon Iver, który brzmi bardziej znajomo niż nowy.
Wi, iVernon i jego zespół współpracowników pokazują, jak bogaty język muzyczny opracowali i jak biegli stać się w nim. Jeśli chodzi o język angielski – cóż, jeśli szukasz klauna Vernona, dał ci wiele okazji: kolejna lista utworów pełna nonsensownych słów i dziwnych interpunkcji, wiele odniesień do „gadania”, tekstów „Więc będę płakać podczas gdy / Nawet nie wiesz, jak mocno. ”Inwestorzy w Bon Iver prawdopodobnie rozpoznają takie cechy, jak tiki cennego przyjaciela, ale to nie wszystko, co rozpoznają. Migotania elektro-organiczne, takie jak „Holyfields”, „Jelmore” i „Sh’Diah”, zagłębiają się w03, A Millionwgłębień, podczas gdy namiętna maszyneria „iMi” wybiera gdzie „03 (OVER S∞∞N) ”przerwane.Dla Emmyjest niepowtarzalnym cudem, ale „Marion” i „RABi” mogą być najbliżej Vernon, aby odzyskać swoją piękność. „My”, „Hej, Ma”, „Faith” i inni przywołujemy mgliste oczy z LP2. „Naeem”, być może najbardziej dynamiczny hymn albumu, nawiązuje nawet do pracy Vernona z Volcano Choir.
Jako autorzy tekstów, aranżatorzy, producenci i wykonawcy kolektyw Bon Iver nadal działa na wysokim poziomie we wszystkich obszarach, dzięki czemui, inigdy nie odczuwa stagnacji, nawet jeśli odbija się echem w przeszłości. Muzyka zbudowana z najbardziej konwencjonalnych składników może być urzekająca, gdy rodzi się z inspiracji i jest starannie wykonana. Jeszcze bardziej prawdziwe są piosenki, które tchnęły niebiańskim bólemdla Emmy, wzbogacone ziemskim blaskiemBon Iver, Bon Iveri wzbogacony o radioaktywne nootropiki22, Milion. Może przyjść czas, kiedy zespół zacznie wybiegać, kiedy ich podpis dotknie się kliszami, ale na razie ich muzyka ożywia radość tworzenia.
Ta radość jest wyraźnie wspólnotowa. Jeśli istnieje jeden sposób, w jakii, ireprezentuje prawdziwy postęp dla Bon Ivera, jest to ciągła transformacja z solowego wysiłku Justina Vernona w projekt społecznościowy. NawetDla Emmynie było wyłącznie dziełem Vernona, ale zarówno jego mit tworzenia, jak i pozbawiona samotności muzyka sugerowały, że człowiek jest sam ze swoimi uczuciami, pracując nad gównem . Każdy kolejny album przyniósł więcej współpracowników, ale nie więcej niżi, i. Przez swoje lata w centrum uwagi Vernon nie tylko opracował katalog; uprawiał scenę. Album wydaje się być zwieńczeniem tego etosu – tuzin piosenek Bon Iver nasyconych duchem wolnego rytmu Eaux Claires lub 37 d 03 d festiwal.
Tak wielu przyjaciół Vernona wyszło grać. James Blake, Jenn Wasner, Moses Sumney, Bruce Hornsby, Staves, Francis Starlite, bracia Dessner, bracia Cook, Spank Rock, Velvet Negroni, Marta Salogni, Channy Leaneagh Poliçy – lista jest długa. Wszyscy pozostawiają swoje piętno we wszechświecie dźwiękowym ustanowionym przez Vernona i jego głównych członków zespołu. Dokładniej, odkrywają wiele sposobów, w jakie wszechświat był już pod wpływem i wzbogacony przez rówieśników Vernona. Jeśli ta pierwsza płyta brzmiała osamotniona i nawiedzona, Bon Iver bardziej przypomina teraz ogromną kongregację, która kręci futurystyczną świecką muzykę gospel – czasami wprost tak, jak w delikatnym duchowym hymnie „Marion” lub rzadkim brzmieniu fortepianu „U (Man Like)”.
Dreszczyk twórczości jest oczywisty, alei, iniekoniecznie jest szczęśliwym albumem. Pomimo często impresjonistycznej jakości tekstów Vernona, zdarzają się chwile, kiedy jego intencje świecą wystarczająco jasno. Dramat interpersonalny, który zawsze był podstawą projektu, podobnie jak poszukiwania duchowe, które stopniowo wkradały się na obraz. Vernon, zdeklarowany brat Berniego ze stanu wojennego w stanie Wisconsin, również wydaje się celować w kryzys klimatyczny („Jelmore”), epidemię opioidów („U (Man Like)”) i samozainformowane rany trumpizmu ( „My”) – choć w typowo eliptycznym języku, który pozostawia wiele wyobraźni.
Spotkanie z tym wszystkim na albumie Bon Iver nie jest zbyt zaskakujące. W tym momencie zarówno Vernon, jak i jego zespół są dobrze ugruntowanymi bytami z jednoznacznym punktem widzenia. Podobnie jak Radiohead lub bliscy przyjaciele Vernona w National, osiągnęli punkt w swojej karierze, kiedy wykuto unikalną tożsamość, gdy ewolucja spowalnia proces udoskonalania i udoskonalania. Zi, iniespodzianka nie jest jakimś przewrotem; to dlatego, że Bon Iver pozostał tak natchniony i zaangażowany bez wstrząsów. To, czy umieścisz go w rankingu obok innych arcydzieł zespołu, będzie prawdopodobnie zależeć od tego, czy skłaniasz się do współpracy z artystami po zakończeniu okresu bez tchu. Sceptycy mogą chcieć wypluć jeden szczególny tekst z Vernona: „Słyszeliśmy już tę historię”. To było moje pierwsze wrażenie, poczucie, że Bon Iver kręci się wokół. Jednak po spędzeniu czasu zi, imoje uczucia można podsumować inną linią: „Lubię cię i to nie jest nic ‘ Nowy.”
i, ijest obecnie dostępny w Jagjaguwar. Przesyłaj strumieniowo poniżej.
