Wysokie lub nieprawidłowe poziomy cholesterolu, stan zapalny i dysfunkcja śródbłonka odgrywają kluczową rolę w miażdżycy tętnic i tworzeniu się blaszek, najczęściej przyczyna zawałów serca i udarów mózgu. (Dysfunkcja śródbłonka odnosi się do upośledzonego funkcjonowania wewnętrznej wyściółki naczyń krwionośnych na powierzchni serca. Powoduje to niewłaściwe zwężenie zamiast poszerzenia tych naczyń, co ogranicza przepływ krwi). Istnieje wiele różnych typów cholesterolu, w tym lipoproteiny o dużej gęstości (HDL lub dobry, cholesterol); trójglicerydy (produkt uboczny nadmiernego spożycia kalorii, które są przechowywane w postaci tłuszczu); i lipoproteiny o niskiej gęstości (LDL lub zły cholesterol).
Powszechnie wiadomo, że obniżenie poziomu cholesterolu LDL, czasami niezależnie od tego, czy masz wysoki poziom cholesterolu, poprawia wyniki sercowo-naczyniowe. Ale czy osoby starsze czerpią takie same korzyści z obniżenia poziomu cholesterolu i czy są narażeni na dodatkowe ryzyko?
Obniżenie LDL zmniejsza ryzyko sercowo-naczyniowe
Badania konsekwentnie wykazały, że obniżenie poziomu cholesterolu LDL zmniejsza ryzyko zgonu z przyczyn sercowo-naczyniowych, zawału serca, udaru mózgu oraz potrzeby cewnikowania serca lub operacji bajpasowych. Zostało to wykazane u osób z rozpoznaną chorobą wieńcową, a także u pacjentów z grupy wysokiego ryzyka bez choroby wieńcowej.
Zmiany stylu życia mogą obniżyć poziom cholesterolu o około 5% do 10%, podczas gdy leki obniżające poziom cholesterolu mogą obniżać poziom cholesterolu LDL o 50% albo więcej. Dlatego chociaż zmiany stylu życia, takie jak dieta zdrowa dla serca (na przykład dieta śródziemnomorska), rzucenie palenia, regularne ćwiczenia i utrata masy ciała mają kluczowe znaczenie dla zmniejszenia ryzyka sercowo-naczyniowego, często potrzebne są leki, aby zapewnić dodatkową ochronę układu sercowo-naczyniowego.
Statyny, w tym atorwastatyna (Lipitor), symwastatyna (Zocor), rosuwastatyna (Crestor) i prawastatyna (prawachol) są podstawową terapią obniżającą LDL. Statyny działają poprzez zmniejszanie produkcji cholesterolu we własnym organizmie, co sprzyja wychwytywaniu LDL krążącego we krwi przez wątrobę. Jednak nie wszystkie korzyści płynące ze stosowania statyn można wyjaśnić samym obniżeniem LDL. Badania pokazują, że statyny mają korzystny wpływ na stan zapalny, dysfunkcję śródbłonka i stabilizację płytki nazębnej (rozpad płytki może spowodować zawał serca lub udar). Statyny istnieją od około 40 lat, więc mamy sporo informacji na temat ich krótkich i długoterminowe bezpieczeństwo i skuteczność.
Ezetymib (Zetia) to inny rodzaj leku obniżającego LDL. Przyjmowana jako pigułka obniża poziom cholesterolu poprzez hamowanie jego wchłaniania w jelicie cienkim. Ezetymib jest stosowany głównie jako lek dodatkowy do statyn w celu dalszego obniżenia poziomu LDL lub jako samodzielny lek u osób, które nie tolerują statyn. Stwierdzono, że u osób starszych sam ezetymib zmniejsza liczbę zdarzeń sercowo-naczyniowych, ale nie udarów.
Inhibitory PCSK9 to nowsza klasa leków obniżających poziom cholesterolu. Działają poprzez umożliwienie pozostania większej ilości receptorów LDL w wątrobie, dzięki czemu wątroba może usunąć więcej cholesterolu LDL z krwiobiegu. Wykazano, że inhibitory PCSK9 zmniejszają poziom cholesterolu LDL o około 60%. Na rynku dostępne są dwa inhibitory PCSK9, ewolokumab (Repatha) i alirokumab (Praluent) i oba muszą być przyjmowane we wstrzyknięciach co kilka tygodni.
Terapie obniżające poziom LDL: Czy są bezpieczne dla osób starszych?
Kliniczne korzyści z obniżenia cholesterolu LDL u osób starszych są przedmiotem sporu, ponieważ ludzie się starzeją 75 i starszych zwykle nie są uwzględniane w wielu badaniach klinicznych. Niektórzy nawet argumentowali, że ryzyko związane z leczeniem obniżającym poziom LDL może przewyższać korzyści w przypadku osób starszych w porównaniu z młodszymi dorosłymi. Ale dowody obalają ten mit.
Metaanalizy i badania kliniczne wskazują, że stosowanie statyn nie wiąże się ze zwiększonym ryzykiem uszkodzenia mięśni, zaburzeń poznawczych, raka lub udaru krwotocznego w porównaniu z osobami bez stosowanie statyn, niezależnie od wieku. Podobnie w badaniach klinicznych ryzyko uszkodzenia wątroby lub nerek jest podobne u osób przyjmujących statyny lub placebo, niezależnie od wieku. W prospektywnym badaniu oceniającym bezpieczeństwo wątroby u pacjentów w bardzo podeszłym wieku stwierdzono, że statyny są ogólnie bezpieczne u pacjentów w wieku 80 i starszych.
Najczęstszym działaniem niepożądanym statyn są bóle mięśni, które występują u mniej niż 1% pacjentów. Nawet jeśli jeden rodzaj statyny wywołuje u człowieka skutki uboczne, inny może nie. Statyny mogą podnosić poziom cukru we krwi, ale jest mało prawdopodobne, aby doprowadziło to do cukrzycy typu 2 u osób, które nie są jeszcze narażone na wysokie ryzyko tej choroby. Podobnie, stosowanie ezetymibu jest w dużej mierze bezpieczne, a biegunka i infekcje górnych dróg oddechowych są najczęstszymi działaniami niepożądanymi. Warto zauważyć, że profil bezpieczeństwa ezetymibu w skojarzeniu ze statynami jest taki sam, jak dla samych statyn, nawet u osób starszych. I wreszcie, nie stwierdzono, aby inhibitory PCSK9 zwiększały ryzyko cukrzycy, zaburzeń neurokognitywnych, uszkodzenia wątroby lub uszkodzenia mięśni.
Dowody na terapie obniżające poziom LDL u osób starszych
Pozostaje pytanie: czy korzyści z leczenia obniżającego poziom cholesterolu przewyższają ryzyko w przypadku osób starszych? W systematycznym przeglądzie i metaanalizie opublikowanym w The Lancet , naukowcy ocenili kliniczne korzyści leczenia obniżającego stężenie cholesterolu statynami i innymi niż statyny. starsi dorośli. Zrobili to, wyodrębniając i ponownie analizując dane z poprzednich badań, w których oceniano terapie obniżające poziom cholesterolu statynami i innymi niż statyny. Analiza obejmowała 21, 492 pacjentów w wieku 75 i starszych. Spośród nich 54. 1% pacjentów było włączonych do badań statyn; 28. 9% w badaniach ezetymibu; i 16. 4% w badaniach z inhibitorami PCSK9.
Badacze dokonali następujących ważnych obserwacji:
- Starsi pacjenci mają 40% większe ryzyko poważnych incydentów sercowo-naczyniowych niż młodsi pacjenci (5,7% w porównaniu do 4,1%).
- Na każde 38 – mg / dl zmniejszenie stężenia cholesterolu LDL, starsi pacjenci przyjmujący leki obniżające LDL cieszyli się 26% zmniejszenie ryzyka poważnych incydentów sercowo-naczyniowych.
- Zmniejszenie stężenia LDL zapobiega incydentom sercowo-naczyniowym w podobnym stopniu u starszych i młodszych dorosłych.
- U osób starszych statyny i niestatyny obniżające stężenie LDL były podobnie skuteczne w zapobieganiu większości poważne zdarzenia sercowo-naczyniowe. Wyjątkiem był udar, w przypadku którego terapia niestatynowa była nieco bardziej skuteczna; jest to prawdopodobnie spowodowane stosowaniem inhibitorów PCSK9.
Powyższa analiza dotyczyła głównie starszych pacjentów z istniejącą chorobą sercowo-naczyniową. Trwają badania, które pomogą ocenić przydatność statyn u starszych pacjentów jako prewencja pierwotna poważnych incydentów sercowo-naczyniowych.
Śledź mnie na Twitterze @ HannaGaggin.
